07 juli 2011

BLIJF ALTIJD BIJ DIE MAN

Tekst en illustratie: Fleur van Groningen

God is naar het schijnt nog zo vriendelijk om een raam te openen als hij een deur sluit, verafgode geliefden zijn minder barmhartig. Wanneer de man van uw dromen definitief de deur achter zich dichttrekt, opent hij onwillekeurig de koffer van uw verleden: spoedig wordt u bedolven onder alle onverwerkte gebeurtenissen en gevoelens die u (vermoedelijk onbewust) nog met u meezeulde. Veeg daarbij uw gebroken hart, de verbroken beloftes en verpulverde verlangens en u weet: voor u ligt een hoopje hel.

Nee, u wil uw beminde niet verliezen. Uw halfgod, wiens stralend potentieel u zo verblindt dat zijn huidige conditie voor u onzichtbaar blijft, lijkt de enige die u ooit gelukkig kan maken als u dat niet zelf doet. Daarom: een korte handleiding voor vrouwen die dreigen gedumpt te worden.  



Laten we even teruggaan in de tijd, naar het eerste afspraakje. Weet u nog hoe u zich voortdurend afvroeg wat deze man voor u kon doen en/of wat u voor de hem kon betekenen? Met andere woorden: welke dromen en hoge noden projecteerde u op deze appetijtelijke, nog onbekende medemens zonder hem werkelijk onbevooroordeeld te observeren? Met een beetje geluk beoogde het dinerend heerschap tegenover u precies hetzelfde en koos u niet voor elkaar vanwege diepgeworteld begrip maar gaven prangende behoeftes de doorslag. Dat wat u zichzelf (nog) niet geeft, zoekt u bij de ander. Maar wanneer projectie baan ruimt voor realiteit, verloopt alles wat vroeger vanzelf ging, plots zo tergend stroef. Op huilbuien en vuile sokken woekert de tegenzin. Smeer uw relatiemachine, indien niet aangesloten op een onuitputtelijke stroom onoverwinnelijke liefde, met de olie der illusie. Houdt diep verdriet in als een lastige drol die u pas te water laat in het gezelschap van een gelijkgestemde vriendin. Krop twijfels op,  slik woede in maar let op uw gewicht. Dik, terwijl u in lingerie soepen en sauzen bindt, meteen ook uw minderwaardigheidscomplex aan en verdiep u in de noden van uw halfgod opdat u hem zo veel en zo vaak mogelijk van dienst kunt zijn. Confrontaties zijn uit den boze: zelfs als u al achter uw eigen, afwijkende mening komt, mag u die nooit kenbaar maken (en dient u die zo vlug mogelijk te vergeten). Ook wanneer er een andere vrouw in het spel is, moet u slikken (en zwijgen). Dat mag u letterlijk nemen.
Kies naargelang de inborst van uw held voor een nieuw imago: alles hangt af van zijn zelfbeeld. Verwaarloos eventuele huisdieren, streel vanaf nu enkel nog het ego van uw eega. Indien de engel graag pronkt met een sexy trofee, investeert u best in een schreeuwerige garderobe: zo kort, zo diep, zo fluo mogelijk. Luipaardprint doet wonderen. Voelt uw lieveling zich gewichtiger met een ijzige carrièrevrouw aan zijn arm, bekroont u uw mantelpak met parelketting en bijhorend zuinig mondje. Werk tevens aan een bekakt accent. Maar als uw ster het niet verdraagt dat u feller straalt, mikt u make-up en krultang in de prullenmand, wast nimmer nog uw haar, maakt het u gemakkelijk in joggingbroek of snoert de keukenschort aan. Een carrière mag u vergeten maar vakkundig aandraven met sloffen kan ook een roeping zijn.

Men durft al eens te beweren dat er in de liefde wat te leren valt. Dat partners elkaar spiegelen en uit elkaar gaan zodra alle lessen zijn geleerd. Als u dat gaat geloven, is het hek van de dam. U zou kracht  kunnen putten uit die onzin en het wagen te fantaseren over een evenwichtige relatie gebaseerd op zelfrespect, diepe waardering en hemelse bedacrobatiek met… een ander! U zou loslaten. Dan zou u dus alles weggooien, al die investeringen. Uw opofferingen als minnares, alles voor niets / De kinderen, u mag het hen niet aandoen (want wat slecht is voor u, is goed voor anderen; een logica die alleen u begrijpt). Waarom dagdromen als u ook kan doemdenken? Piekeren over wat er allemaal gaat mislopen wanneer u terug alleen komt te staan, zal u ongetwijfeld veel intenser prikkelen. Grijp op momenten van ondraaglijke paniek naar de sussende mantra’s ‘Het komt wel weer goed’ en ‘Op een dag kiest hij volledig voor mij’. Dat die dag nooit aanbreekt omdat deze man u niet (h)erkent, doet er niet toe. U wil volhouden, toch? Wat zou het gênant zijn als u werd verlaten, wat zouden de anderen wel niet zeggen.

Leven met een man die niet werkelijk voor u kiest; het is bijzonder uitputtend. U zult hem voortdurend moeten overtuigen en dat kan al eens voor innerlijke weerstand zorgen. Doe dus zoals hij en kies zo min mogelijk voor u. Prent in dat u inderdaad niets bijzonders bent maar wel net speciaal genoeg om Hem te verdienen. Neem afscheid van uw eigenliefde opdat u nooit afscheid zult hoeven nemen van uw Grote Liefde. Kniel.



(Verschenen in het NRC Handelsblad CS 30/12/10)