Fleur van Groningen

Ik bevind me in de kelder van een somber hotel in een al even naargeestig land. Van op een berg blikt het torenhoge gebouw uitdrukkingsloos over een lange brug waarvan al talloze wanhopigen het dal in zouden gesprongen zijn. Overdag is het hotel verlaten. De gangen zien er haast allemaal hetzelfde uit. Je verdwaalt er tenzij je de verschillende patronen van de tapijten onthoudt: ouderwetse bolletjes, bloemen, streepjes en   ruitjes die al duizenden voetstappen hebben gedempt.  Ik logeer hier met mijn vriend, die de komende dagen aan het werk is op een verderop gelegen filmset. Overdag zit ik te schrijven op onze kamer, met zicht op wat kale bomen waarboven het steevast regent. Terwijl waadt hij met micro’s door nagebouwde riolen uit de vijftiende eeuw. Soms laten ze er een dozijn ratten in los, vlak voordat er gefilmd wordt. Pas als de avond valt, mag mijn geliefde de riolen weer uit en rijdt hij langs slingerende wegen naar het hotel waar ik op hem wacht. Dan stapt hij de kamer bin

Nadat hij gespeecht had op de Golden Globes, werd druk gespeculeerd of Brad Pitt misschien een cosmetische ingreep had laten uitvoeren. Hij zag er immers opvallend jong uit voor zijn 52 jaar. Intussen is de oorzaak onthuld. Brad Pitt, de man die al meermaals tot ‘Sexiest Man Alive’ werd gekroond, die vrouwen wereldwijd doet zwijmelen, die we kennen van de meest stoere en sexy filmrollen, dié man drinkt dagelijks collageensmoothies. Ook neemt hij vitamines ... op via een infuus en staat hij op een streng dieet. Jawel, Brad Pitt, die in ‘Legends of the Fall’ zijn lange, blonde lokken wild liet wapperen om vervolgens gepassioneerd de liefde te bedrijven als een goudkleurige halfgod, eet al jaren enkel noten, zaden, bruine rijst, zalm, mager vlees, bieten en eieren om de veroudering tegen te gaan. Begrijp me niet verkeerd, ieder doet wat hij wil en ik ga schoonheidsrituelen geen vrouwelijk voorrecht noemen. Maar ik vind het zo verdomd jammer voor mezelf. Brad Pitt leek mij namelijk niet h

Traag staat hij op om ons toe te spreken. Kaarsrecht doch gebroken, doet hij wat geen enkele ouder zou moeten doen. Hij houdt een grafrede voor zijn kind. Als verlamd onderga ik zijn woorden, de muziek, de kleurrijke familiefoto’s op de achtergrond. Hij spreekt met eerbied en vanuit kracht, ik kan niet anders dan ontzag voor hem voelen. Ik leerde hem kennen toen ik zelf nog een kind was. Nadat mijn ouders hem op een cursus hadden ontmoet, werd hij hun beste vriend. Maar hij werd ook mijn vriend. Stelde me vragen, verdiepte zich in mijn zelfgetekende stripverhalen, maakte me aan het lachen. Hij is een gevoelige man, getuige zijn uitstekende gevoel voor humor, zakelijk én psychologisch inzicht. Zijn grootste talent is wellicht zijn vermogen om andermans kwaliteiten te belichten. Ik ken niemand die zo respectvol is, die er steeds in slaagt om anderen te eren zonder te overdrijven of sentimenteel te worden. Toen ik op mijn zestiende een jarenlange depressie kreeg en mijn stiefvader da

’s Ochtends zitten we samen op het grote bed, allebei met lange, ongekamde haren in dezelfde tint donkerblond. Zij draagt een fluwelen pyjama, schrijft in haar roze dagboek, laat me regelmatig een nieuw stukje lezen. Het is in het Frans, haar moedertaal, en als ik het niet begrijp zal ze het uitleggen. Dat de meisjes in haar klas veel kleiner en netter schrijven, vertelt ze en exc useert zich voor haar handschrift. Ik antwoord dat ze trots mag zijn op haar eigenheid en dat je haar karakter van haar stabiele, ronde letters kunt afleiden: sterk en open. Ze glimlacht, schrijft verder. Beseft niet dat ze me ontroert met dat simpele vertrouwen, met haar ‘wij zijn een soort zusjes-vriendinnen’-gedrag . Andermaal verwonder ik me over het gegeven van twee zielen die zomaar in elkaars leven komen - zij als de dochter van mijn vriend, ik als de vriendin van haar vader- en die gaandeweg iets van elkaar worden. Stiefmoeder klinkt hard, plusdochter een beetje soft. Misschien hoeft het niet benoe