In haar nieuwste boek ‘Mijn kind, mijn spiegel’ overstijgt Fleur van Groningen (37) de verhalen over herbruikbare luiers en tepelkloven met haar goudeerlijke relaas over haar tocht naar het moederschap en eerste jaar met zoontje Rex. Herkenbaar (ook voor niet-mama’s) en zonder taboes (want daar doet ze niet aan) beschrijft ze de complete transformatie die ze onderging. ‘Ik vond het leven vaak hard werk. Nu is elke dag zinvol.’ Tekst: Kaatje De Coninck / Foto’s: Jens Mollenvanger Ze is veel dingen, Fleur van Groningen. Auteur, columnist, cartoonist, tekenaar. Ze maakt muziek en schildert. En sinds dit jaar moedert ze ook. Compleet, volkomen, volmaakt, uitgeput. Zoals dat gaat na een jaar met een baby die niet doorslaapt. Fleur en haar donkerharige, breedgeschouderde echtgenoot (ofwel Seppe van Groeningen) wonen samen in een bescheiden huisje aan de oever van een rivier, zoals ze schrijft in haar jongste boek ‘Mijn kind, mijn spiegel’. Sinds een jaar is daar e