Schrijven over pedofilie, een mijnenveld?
Is schrijven over pedofilie een mijnenveld dat vermeden moet worden? Ik vind van niet. Het is belangrijk dat we zo goed mogelijk geïnformeerd zijn, de verschillende nuances kennen, alsook de nieuwe inzichten, en dat we met die kennis de juiste omstandigheden creëren om leed zo veel mogelijk te voorkomen en, indien te laat, te verzachten. Is pedofilie een onderwerp waarover iedereen een mening mag spuien? In principe wel, zie het recht op vrije meningsuiting. Maar waar houdt de mening op en begint de belediging, de schade? En hoe zit het met verantwoordelijkheid? Iemand als Delphine Lecompte, die in haar open brief in Humo het onderwerp pedofilie gebruikt om journalist Sven van der Meulen publiekelijk aan te vallen, onderwijl empathie afdwingt voor de ‘niet-praktiserende pedofiel’ (excuus voor de knullige term), vervolgens haar eigen moed om te sympathiseren met de underdog benadrukt, en op de koop toe beweert dat er in ons allen een pedofiel schuilt, ontzenuwt de beladen thematiek