14 december 2016

Heerlijkste tijd van het jaar

Het Nieuwsblad - 14 Dec. 2016
In mijn vroegere dorp woonden mensen die zich in december en januari volledig lieten gaan. Dan prijkten er in hun tuin lichtgevende blauwe ijsberen en roze pinguïns, heupwiegende kerstmannen, kerstbomen die rond hun as draaiden en flikkerende getallen die het nakende jaartal aankondigden. Ondertussen schalden de belletjes van een onzichtbare arrenslee uit een verstopte geluidsbox en ­bengelden aan het dak talloze koorden met kerstmannen - geen suïcidale exemplaren, ook al leek dat wel zo. Ik mocht er niet aan denken om elke dag in dat huis te ontwaken, de gordijnen te openen en de verongelijkte blik van zo’n opgeknoopte kerstman te ontmoeten. Of daar ‘s avonds aan tafel uit te kijken op die hectische, flitsende show, die de hele nacht doorging en vast ook de slaapkamer hel verlichtte. Maar ik nam aan dat het voor die mensen de heerlijkste tijd van het jaar was en glimlachte daarom welwillend telkens als ik hun huis passeerde.
Gisteren schoof ik aan bij de kassa van een winkel waar ik anders nooit kom. Voor me stond een koppel. Zij zag eruit als Tinkelbel in een winterjas. Hij was meer het type Baloe de beer en droeg zowel een dikke jas als Crocs in legerprint. Tegen zijn buik klemde hij een plastic sneeuwman die volgens de verpakking heel luid ‘Merry Christmas’ kon zingen. ­Tinkelbel hield dan weer een doos vast met daarop: “Bewegend kersttafereel met licht- en geluidshow.” Ze keek ernaar en vroeg haar man: “Welk liedje denkt ge dat deze besneeuwde huisjes zingen?” “Jingle Bells”, antwoordde hij beslist. Opnieuw glimlachte ik. Ook dit koppel beleefde allicht de heerlijkste tijd van hun jaar. Tot ik de verbeten uitdrukking op hun gezichten zag. Mijn blik gleed over de jas en de Crocs met agressieve legervlekken. Opeens begreep ik het. Dit waren geen mensen die genoten. Dit waren mensen die wraak namen op hun buren.

Afwisselend geven Fleur van Groningen en Nico Dijkshoorn hun eigen kijk op de actualiteit.