Ik zie jou
Vroeger zei ik liever ‘ik hou van jou’ dan ‘ik zie jou graag’. Misschien vanwege mijn Nederlandse roots. Of omdat ik ‘houden van’ minder vrijblijvend vond klinken dan ‘graag zien’. Tegen een vriend kon je al eens zeggen dat je hem of haar graag zag, zonder dat dit al te beladen overkwam. Houden van leek meer betekenis te hebben. Maar tegenwoordig geef ik de voorkeur aan ‘ik zie jou graag’. Met de nadruk op ‘Ik zie jou’. In de film Avatar zeggen ze dat ook: ‘ I see you ’. Hoe fantastisch is het de ander zo veel mogelijk te zien? Om je vanuit een bereidwilligheid, een oprechte nieuwsgierigheid, open te stellen voor die ander? In plaats van naar een projectie te kijken en iets te zien dat je wil vasthouden... Toen ik een tienermeisje was, en later een jonge vrouw, probeerden verschillende personen en magazines me te leren hoe je ervoor kunt zorgen dat een man jou wil. Je moest begeerlijk en ongrijpbaar zijn, een seksuele belofte zonder heftige emoties en problemen. Zo kon je, volgens he
.png)
