ZIJN WIJ BELGEN TE OPPERVLAKKIG?
Neerslachtigheid. Burn-outs.
Slaap-, eet- en angststoornissen.
… ZIJN WE NIET GEWOON TE OPPERVLAKKIG?
Dat het niet goed gaat met ons.
Volgens een gezondheidsenquête blijkt
dat één op drie Belgen psychische problemen heeft. Vijf jaar geleden was dat nog
een kwart van de bevolking, nu dus al één derde. Volgens Koen Demyttenaere, professor psychiatrie, komt het door de economische crisis: we lijden
onder onze onzekere toekomst. Maar ís dat wel de reden? Lullen we niet gewoon
te veel? Een onderzoek van het vakblad Psychologica
Science leert immers dat ongelukkige mensen vaker oppervlakkigere praatjes
maken. Terwijl gelukkige mensen juist over diepgaande onderwerpen spreken. Onderwerpen
als politiek, filosofie, kunst en religie. Neem nu het Britse koppel Dean en
Christy Parave. Zij vertelden aan The Mirror dat ze overtuigd christen
zijn en hun geloof verspreiden via partnerruil. Het christendom als SOA. Met
het verschil dat het kruis er niet van jeukt. En het gebeurt met wederzijds toestemming:
via de swingerswebsite van het koppel kan men lid worden van hun gemeenschap en
samen wordt er dan gevreeën en over religie gepraat. Denk er gerust het uwe van
maar… die mensen zijn wél gelukkig.
Religieuze swingsessies
Voor dat onderzoek van Psychologica Science moesten de proefpersonen gedurende 4 dagen een opnameapparaat dragen. Daarna werden hun gesprekken onderverdeeld in oppervlakkig of diepzinnig. ‘Wat heb je daar?’ – ‘Popcorn.’ – ‘Lekker!’ was volgens de onderzoekers een oppervlakkige dialoog. Diepgaande conversaties herkenden zij dan weer aan zinnen als: ‘Ze werd verliefd op jouw vader? En nu gaan ze scheiden?’ Heftige, taboedoorbrekende emoties dus. Bij voorkeur te combineren met politiek, filosofie, kunst en religie. Ja, daar wordt u happy van. De allergelukkigste proefpersonen uit het onderzoek waren mensen die gesprekken voerden waarvan maar liefst 46 procent diepgang had en slechts 10 procent oppervlakkig was. Dat waren allicht euforische lieden die op straat dingen roepen als ‘Wat een goddelijk mooie stoeptegel, hoera!’(ietwat oppervlakkig) om dan stralend Kierkegaard te citeren tegen voorbijgangers: ‘De meest mensen jagen zo bezeten het geluk na, dat ze er aan voorbijlopen’ (zeer diepzinnig). Helemaal het tegenovergestelde van de ongelukkigste proefpersonen, die voornamelijk oppervlakkige praat verkochten. Er valt kennelijk véél over popcorn te zeggen. Al denk ik dat men, mits enige inspanning, zelfs diepzinnig over popcorn kan verhalen. Link het aan hevige emoties – ‘na zijn scheiding wilde mijn vader niks anders meer eten’- of een politieke strategie, en hop, u bent vertrokken. Of serveer de gepofte maïskorrels tijdens uw religieuze swingsessies, waarom niet.
Lekker dier
Uw geluk valt en staat dus niet bij wát maar bij de manier waaróp u de dingen zegt. Denk aan de brochure die de nieuwe anti-seksismewet uitlegt. Een wet die Joëlle Milquet er nog snel doordrukte terwijl zij al fluitend haar schup afkuiste. Wat haar allicht inspireerde tot de regel: een bouwvakker mag wél fluiten naar een vrouw, maar niks naar haar roepen. Zelfs al dreigt een graafmachine haar bij het hoofd te grijpen, hij mag slechts fluiten als een bezetene. Een beslissing die allicht werd genomen toen Milquet, Onkelinckx, Turtelboom, De Block en Rutten samen koffiedronken en één van hen zei: ‘Als ik een slechte dag heb en ze fluiten, voel ik mij opeens een lekker dier! Pak mij dat niet af, Joëlle. Hier, neem nog een madeleineke.’ Fluiten mag dus. Maar een aantal uitspraken zijn verboden. Gelukkig, want het gaat om oppervlakkige uitspraken, die ons ongelukkig maken. Daarom stel ik voor om ze voortaan diepzinniger – u weet wel: kunst, filosofie, religie en zo- te formuleren. Zeg niet ‘Weer één die promotie kreeg door de baas te poepen’ maar ‘Zij bewees haar geloof in de hogere macht tijdens het feest van de Kruisverheffing.’ Zeg niet ‘Hé juffrouw, hoeveel is ‘t?’ maar ‘Zoals Einstein al zei: tracht geen vrouw van succes te zijn maar een vrouw van waarde.’ Zeg niet ‘Een wijf heeft niks te zoeken op een werf’ maar ‘Claude Monet schilderde ook nooit vrouwen op werven.’ Zo kunt u zich straffeloos uiten én worden wij, Belgen, allemaal gelukkiger.
Religieuze swingsessies
Voor dat onderzoek van Psychologica Science moesten de proefpersonen gedurende 4 dagen een opnameapparaat dragen. Daarna werden hun gesprekken onderverdeeld in oppervlakkig of diepzinnig. ‘Wat heb je daar?’ – ‘Popcorn.’ – ‘Lekker!’ was volgens de onderzoekers een oppervlakkige dialoog. Diepgaande conversaties herkenden zij dan weer aan zinnen als: ‘Ze werd verliefd op jouw vader? En nu gaan ze scheiden?’ Heftige, taboedoorbrekende emoties dus. Bij voorkeur te combineren met politiek, filosofie, kunst en religie. Ja, daar wordt u happy van. De allergelukkigste proefpersonen uit het onderzoek waren mensen die gesprekken voerden waarvan maar liefst 46 procent diepgang had en slechts 10 procent oppervlakkig was. Dat waren allicht euforische lieden die op straat dingen roepen als ‘Wat een goddelijk mooie stoeptegel, hoera!’(ietwat oppervlakkig) om dan stralend Kierkegaard te citeren tegen voorbijgangers: ‘De meest mensen jagen zo bezeten het geluk na, dat ze er aan voorbijlopen’ (zeer diepzinnig). Helemaal het tegenovergestelde van de ongelukkigste proefpersonen, die voornamelijk oppervlakkige praat verkochten. Er valt kennelijk véél over popcorn te zeggen. Al denk ik dat men, mits enige inspanning, zelfs diepzinnig over popcorn kan verhalen. Link het aan hevige emoties – ‘na zijn scheiding wilde mijn vader niks anders meer eten’- of een politieke strategie, en hop, u bent vertrokken. Of serveer de gepofte maïskorrels tijdens uw religieuze swingsessies, waarom niet.
Lekker dier
Uw geluk valt en staat dus niet bij wát maar bij de manier waaróp u de dingen zegt. Denk aan de brochure die de nieuwe anti-seksismewet uitlegt. Een wet die Joëlle Milquet er nog snel doordrukte terwijl zij al fluitend haar schup afkuiste. Wat haar allicht inspireerde tot de regel: een bouwvakker mag wél fluiten naar een vrouw, maar niks naar haar roepen. Zelfs al dreigt een graafmachine haar bij het hoofd te grijpen, hij mag slechts fluiten als een bezetene. Een beslissing die allicht werd genomen toen Milquet, Onkelinckx, Turtelboom, De Block en Rutten samen koffiedronken en één van hen zei: ‘Als ik een slechte dag heb en ze fluiten, voel ik mij opeens een lekker dier! Pak mij dat niet af, Joëlle. Hier, neem nog een madeleineke.’ Fluiten mag dus. Maar een aantal uitspraken zijn verboden. Gelukkig, want het gaat om oppervlakkige uitspraken, die ons ongelukkig maken. Daarom stel ik voor om ze voortaan diepzinniger – u weet wel: kunst, filosofie, religie en zo- te formuleren. Zeg niet ‘Weer één die promotie kreeg door de baas te poepen’ maar ‘Zij bewees haar geloof in de hogere macht tijdens het feest van de Kruisverheffing.’ Zeg niet ‘Hé juffrouw, hoeveel is ‘t?’ maar ‘Zoals Einstein al zei: tracht geen vrouw van succes te zijn maar een vrouw van waarde.’ Zeg niet ‘Een wijf heeft niks te zoeken op een werf’ maar ‘Claude Monet schilderde ook nooit vrouwen op werven.’ Zo kunt u zich straffeloos uiten én worden wij, Belgen, allemaal gelukkiger.
(Verschenen in Het Nieuwsblad, 03/10/2014)
.png)
