03 januari 2014

DE JUISTE WOORDEN

Paus Franciscus wees ons erop dat ‘Ook Jezus een vluchteling is geweest’. Ervan uitgaand dat asielzoekers er dus bij gebaat zijn om vergeleken te worden met historische figuren waarvan het bestaan nog niet volledig bewezen is, zou ik daar graag aan willen toevoegen dat voor Sneeuwwitje hetzelfde geldt.  Nu ik er aan denk, er bestaan wel meer parallellen. Ze stonden allebei op uit de dood en wellicht was Snowy net als Jezus Joods, ze trok immers in bij zeven baardige kereltjes uit de diamantsector. Maar goed, we dwalen af. Jezus was dus een vluchteling. Wat wij, de onvoortvluchtigen, nu precies met die kennis moeten doen, was me eerst niet duidelijk. Die arme vluchtelingen voortaan ook halfnaakt aan de muur ophangen in kerken en huiskamers? Gelukkig lichtte  de paus toe dat we hen met meer respect en gastvrijheid moeten bejegenen dan die ongemanierde Herodes van weleer. Een puik plan. Ik ben absoluut voor meer liefde in de wereld en kan  alleen maar concluderen dat in deze het gezegende reukorgaan van paus Franciscus en mijn eigen profane snufferd in dezelfde richting wijzen. Daarom ging ik ook bezield aan de slag toen de paus opriep om voortaan wat vaker de drie sleutelwoorden te gebruiken: permesso (‘mag ik’), ‘grazie (‘dankjewel’) en scusi (‘sorry’). Dat zei ik alvast exact in die volgorde tegen een dakloze vluchteling, toen ik zijn kartonnen doos wilde gebruiken om daar mijn boodschappen in te vervoeren. Ik vergeleek hem zelfs met Jezus en Sneeuwwitje en daar leek hij blij om want hij bood meteen met niet mis te verstane gebarentaal aan om mijn handtas te dragen (wat natuurlijk niet hoefde, ik ben tenslotte geen profiteur). Maar ook in de plaatselijke Italiaan kwamen die magische woorden van pas: telkens ik de fles rode wijn van het tafeltje naast me nam om mijn glas vol te schenken, voelde ik me een halve heilige. Een echte aanrader dus. Tip: negeer wel de reacties van de andere partij; u hebt uw drie woordjes gezegd, dáár gaat het om. Het werkt minstens zo goed als vijf weesgegroetjes en drie onzevaders nadat u buurmans benzine in uw eigen auto hebt laten overlopen. Ik spreek uit ervaring!
***
Hoe geschikt die drie ook mogen zijn, in bed gebruiken vrouwen toch méér woorden. Seks maakt ons loslippig (en nee, we gaan geen flauwe grappen maken over wélke lippen). Dat blijkt uit een onderzoek aan de universiteit van Connecticut in de VS. Benieuwd hoe dat ging: moesten de proefpersonen de liefde bedrijven met het notitieblok zwoel in de aanslag? Of luisterden de wetenschappers hen af en hoorden ze het gekreun al rap overgaan in ‘En toen zei ik tegen Marie, allez, dat meent ge nu toch niet en toen zei Marie, jawel, ’t is toch godgeklaagd, en toen zei Valerie dat ze daar niet mee kon lachen en zeg, dat vond ik nu precies wat overdreven maar ja, ge weet wat Valerie heeft meegemaakt hé, ik zal ’t anders voor de zekerheid nog eens vertellen’.Hoe dan ook, die intieme monologen die tijdens of vlak na de daad worden afgevuurd, zijn het gevolg van een hoge dosis oxytocine: een euforisch makend hormoon dat ervoor zorgt dat vrouwen hun geheimen prijsgeven. U kunt de volgende keer dus gerust naar de code van haar juwelenkluis polsen. Let wel: de intensiteit van de pillow talk is afhankelijk van hoe graag uw bedgenote in uw gezelschap verkeert. Pijnlijk ironisch, gezien de meeste mannen de benen nemen als een vrouw te veel zeurt. Nu, wanneer zwijgt een vrouw wél? Als ze last heeft van vaginale droogte. Uit een Brits onderzoek leren we dat steeds meer vrouwen daarmee kampen én er niet over willen praten. Hoe dát onderzoek in zijn gang ging? Misschien werden dames op straat aangesproken met: ‘Hebt u last van vaginale droogte?’ waarop zij woedend riepen: ‘Laat me met rust,  engerd!’ en de onderzoeker van dienst hoofdschuddend concludeerde: weer ééntje dat er niet over wil praten.
***
Met nieuwjaar gaf de traditionele wens-sms ruim baan aan selfies en filmpjes die op de sociale media werden gedeeld. Volgens een trendwachter is de sms immers onpersoonlijk en zijn selfies dé manier om iedereen in het feestgedruis - of beter: uw feestgedruis- te laten delen. ‘Persoonlijk’ betekent dus niet langer u zich tot iemand apart richt, maar dat u het enkel over uzelf hebt tegen een groot publiek.  Uit eerdere studies bleek al dat men door de sociale media eenzaam en narcistisch wordt en jaloers op andermans geluk. Elio Di Rupo hield daar rekening mee. Hij postte een filmpje van zichzelf en zei: ‘
ik denk in het bijzonder aan de mensen die eenzaam zijn’.  U komt er natuurlijk ook mee weg dankzij ‘mag ik’ (even narcistisch doen), gevolgd door ‘dank je’ en ‘sorry’. 


 




IN DE MARGE
* Zacht & pluizig
Terwijl de Brazilian Wax de afgelopen jaren nog waanzinnig populair was, mocht het er in 2013 terug wat natuurlijker uitzien down under. Dat blijkt uit verschillende onderzoeken zoals dat van Nad, een Amerikaans bedrijf dat haarverwijderingsproducten aan de vrouw brengt. Daaruit blijkt dat slechts 12 procent van de mannen volledig kaal verkiest maar het merendeel liever een nette Bermudadriehoek  ziet. Mannen willen dus eigenlijk gewoon hun eigen pluizige adult-Furby om mee te spelen. Tip: ze blijft knuffelbaar en lief, zolang je er goed voor zorgt.
* Bazig bestek
Vergeet de scheiding van Astrid Bryan Het hoogtepunt van 2013 was ongetwijfeld de computergestuurde vork die een alarmgeluid maakt telkens u te snel eet. Het dieet-gadget telt elke hap, registreert iedere maaltijd én het gemiddeld aantal happen. Alsof u met uw bemoeizuchtige schoonmoeder aan tafel zit, dus.

* Keurig kussen
Speciaal voor alle vieze collega’s: op vacature.com gaf
etiquettespecialist en voormalige butler van onze koning, Kevin Strubbe, kustips voor nieuwjaarsrecepties. De ultieme regel? De dame beslist of er gezoend wordt (vandaar allicht de misverstanden op het koninklijk balkon). Als een vrouw haar uitgestrekte hand aanbiedt hoort u die te schudden en haar niet alsnog naar u toe te trekken voor een slobberzoen. Wordt er toch gekust, dan volgt u het aantal zoenen dat zij geeft.

*  Mannenmode
Het New Yorkse mannenblad Esquire heeft paus Franciscus uitgeroepen tot best geklede man van 2013. Nu maar hopen dat hij geen stijlicoon wordt voor alle mannen.

(‘De Week van Fleur’, verschenen op 03/01/2014 in Het Nieuwsblad)