AGONY AUNT 18/08/12
Beste Fleur,
Mijn nieuwe vlam en ik zullen binnenkort voor het eerst het bed delen. Nu merk ik dat veel mensen zich tegenwoordig down-under scheren en dat de meningen daarover nogal verdeeld zijn. Hoe kom ik er op een onopvallende manier achter wat mijn vriendin het liefste ziet?
Raymond V.
Lieve Raymond,
De één voelt zich comfortabeler in een behaaglijk pelsje, de ander ziet de eigen venusheuvel graag romantisch het maanlicht weerkaatsen. Eigenlijk ben ik van mening dat iedereen maar voor zichzelf moet beslissen wat hij met zijn kruispluis doet. Tegen je zin ontharen of bebossen, houd je op termijn niet vol. Maar goed. Het is allemaal nog pril en jij wil gewoon heel graag scoren. Vooruit dan maar. Waarom nodig je je vlam niet eens uit voor een etentje? Stal je scheerspullen op voorhand uit in de badkamer maar trim nog niks. Laat vervolgens Het Schaamhaarboek van seksuologe Kaat Bollen ‘onopvallend’ op de keukentafel slingeren. Toegegeven, de kans bestaat dat je vriendin gaat denken dat schaamhaar één van de geheime ingrediënten van je spaghettisaus is. Maar de kans is groter dat zij tijdens het bladeren haar mening omtrent lichaamsbeharing onmiddellijk kenbaar maakt. Vervolgens kan jij, tussen de soep en de patatten, in de badkamer stiekem even de nodige aanpassingen uitvoeren. Pas wel op met al te haastige ingrepen, je wil haar geen worst serveren. Nu ja… toch niet op die manier.
Mijn nieuwe vlam en ik zullen binnenkort voor het eerst het bed delen. Nu merk ik dat veel mensen zich tegenwoordig down-under scheren en dat de meningen daarover nogal verdeeld zijn. Hoe kom ik er op een onopvallende manier achter wat mijn vriendin het liefste ziet?
Raymond V.
Lieve Raymond,
De één voelt zich comfortabeler in een behaaglijk pelsje, de ander ziet de eigen venusheuvel graag romantisch het maanlicht weerkaatsen. Eigenlijk ben ik van mening dat iedereen maar voor zichzelf moet beslissen wat hij met zijn kruispluis doet. Tegen je zin ontharen of bebossen, houd je op termijn niet vol. Maar goed. Het is allemaal nog pril en jij wil gewoon heel graag scoren. Vooruit dan maar. Waarom nodig je je vlam niet eens uit voor een etentje? Stal je scheerspullen op voorhand uit in de badkamer maar trim nog niks. Laat vervolgens Het Schaamhaarboek van seksuologe Kaat Bollen ‘onopvallend’ op de keukentafel slingeren. Toegegeven, de kans bestaat dat je vriendin gaat denken dat schaamhaar één van de geheime ingrediënten van je spaghettisaus is. Maar de kans is groter dat zij tijdens het bladeren haar mening omtrent lichaamsbeharing onmiddellijk kenbaar maakt. Vervolgens kan jij, tussen de soep en de patatten, in de badkamer stiekem even de nodige aanpassingen uitvoeren. Pas wel op met al te haastige ingrepen, je wil haar geen worst serveren. Nu ja… toch niet op die manier.
Lieve Fleur,
Ik ben nogal onzeker, vooral in gezelschap. Als iemand me een opmerking geeft, huil ik gemakkelijk. Ik kan er niets aan doen en het maakt me nog onzekerder. Daardoor huil ik nog gemakkelijker. Het is een vicieuze cirkel. Vooral in professionele omstandigheden is dat erg lastig. Heb je een tip?
Brigitte S.
Beste Brigitte,
Huilen is een manier om stress te verlichten. Maar vaak is het geen reactie op andermans daden, maar op de conclusie die jij er uit trekt. Je huilt dus eigenlijk omdat je jezelf kwetst met een pijnlijke gedachte. Alleen gaat dat zo snel, dat je er geen erg in hebt. Elke opmerking zal jij interpreteren vanuit je onzekerheid. Je pijnigt dus jezelf met zelfkritiek. “Ik kan het niet”, “Niemand houdt van mij”, “Ik ben lelijk” en “Ik mag niet bestaan”- om er maar een paar te noemen. Zaak is om die gedachten te leren onderscheppen en er een constructieve voor in de plaats te zetten. Als je de tranen voelt prikken, experimenteer dan eens met snel iets liefs over jezelf te denken. Hard op je neus drukken helpt volgens sommigen ook goed, maar of dat zo professioneel overkomt tijdens een vergadering, weet ik niet. Tenzij je bij de cliniclowns gaat, natuurlijk.
Hoi Fleur,
Ik heb een gênant probleem. Mijn vriend en ik zijn al jaren dolverliefd en sinds maart ouders van een zoontje. Alhoewel ik nooit zo gelukkig ben geweest, heb ik geen zin meer in seks. Hij voelt zich afgewezen en dat brengt mijn relatie in gevaar. Hij blijft proberen, ik zoek excuses. Maar ik wil niemand anders. Af en toe geef ik toe, maar ik moet me dan echt forceren. Soms krijg ik dan wel zin, meestal wil ik gewoon dat hij snel klaar is. Wat is er mis met mij? Wij zijn nog maar 27 en ik wil niet dat mijn vriend het ergens anders gaat zoeken. Maar vooral: ik wil hem niet blijven kwetsen.
L.L.
Lieve L.,
Je bent niet de enige. In mijn omgeving hoor ik dit vaak. “Na mijn bevalling stond mijn lijf volledig in functie van de baby. Mijn man moest er af blijven. Maar na een jaar kwam de zin in seks vanzelf terug”, vertelde een vriendin mij onlangs nog. Aanvaarding lijkt mij de eerste stap. Zolang je je tegen iets verzet, kan het niet veranderen. Omdat je je dan blindstaart op één ding en niet het hele plaatje -en dus ook niet de oplossing- ziet. Aanvaard dat je tijdelijk minder zin hebt en praat er over met je vriend. Als jullie elk in stilte blijven rondlopen met frustraties en onzekerheden, wordt de afstand tussen jullie steeds groter. Dat is alles behalve bevorderlijk voor ‘de goesting’ én jullie relatie. Terwijl een goed gesprek voor verbondenheid zorgt en dat leid al eens tot seks… Aanvaarden lukt makkelijker als je beseft dat er een reden is voor je ‘probleem’. In jouw geval kan de oorzaak zowel fysiek als psychisch zijn. Laat je nakijken bij de dokter: misschien heb je een verstoorde hormoonhuishouding. Is dat niet zo, dan zit er je mogelijks iets dwars. In geval van onbewuste gevoelens, brengt een leeg blad papier al eens soelaas. Je schrijft op wat er in je omgaat en voor je het weet komen er onverwachte dingen naar boven. Tot slot: waarom las je niet af en toe een babyloze uitstap voor jullie tweeën in? Koppeltijd. Want je mag elkaar, tussen al die Zwitsalflesjes, niet uit het oog verliezen.
Ik ben nogal onzeker, vooral in gezelschap. Als iemand me een opmerking geeft, huil ik gemakkelijk. Ik kan er niets aan doen en het maakt me nog onzekerder. Daardoor huil ik nog gemakkelijker. Het is een vicieuze cirkel. Vooral in professionele omstandigheden is dat erg lastig. Heb je een tip?
Brigitte S.
Beste Brigitte,
Huilen is een manier om stress te verlichten. Maar vaak is het geen reactie op andermans daden, maar op de conclusie die jij er uit trekt. Je huilt dus eigenlijk omdat je jezelf kwetst met een pijnlijke gedachte. Alleen gaat dat zo snel, dat je er geen erg in hebt. Elke opmerking zal jij interpreteren vanuit je onzekerheid. Je pijnigt dus jezelf met zelfkritiek. “Ik kan het niet”, “Niemand houdt van mij”, “Ik ben lelijk” en “Ik mag niet bestaan”- om er maar een paar te noemen. Zaak is om die gedachten te leren onderscheppen en er een constructieve voor in de plaats te zetten. Als je de tranen voelt prikken, experimenteer dan eens met snel iets liefs over jezelf te denken. Hard op je neus drukken helpt volgens sommigen ook goed, maar of dat zo professioneel overkomt tijdens een vergadering, weet ik niet. Tenzij je bij de cliniclowns gaat, natuurlijk.
Hoi Fleur,
Ik heb een gênant probleem. Mijn vriend en ik zijn al jaren dolverliefd en sinds maart ouders van een zoontje. Alhoewel ik nooit zo gelukkig ben geweest, heb ik geen zin meer in seks. Hij voelt zich afgewezen en dat brengt mijn relatie in gevaar. Hij blijft proberen, ik zoek excuses. Maar ik wil niemand anders. Af en toe geef ik toe, maar ik moet me dan echt forceren. Soms krijg ik dan wel zin, meestal wil ik gewoon dat hij snel klaar is. Wat is er mis met mij? Wij zijn nog maar 27 en ik wil niet dat mijn vriend het ergens anders gaat zoeken. Maar vooral: ik wil hem niet blijven kwetsen.
L.L.
Lieve L.,
Je bent niet de enige. In mijn omgeving hoor ik dit vaak. “Na mijn bevalling stond mijn lijf volledig in functie van de baby. Mijn man moest er af blijven. Maar na een jaar kwam de zin in seks vanzelf terug”, vertelde een vriendin mij onlangs nog. Aanvaarding lijkt mij de eerste stap. Zolang je je tegen iets verzet, kan het niet veranderen. Omdat je je dan blindstaart op één ding en niet het hele plaatje -en dus ook niet de oplossing- ziet. Aanvaard dat je tijdelijk minder zin hebt en praat er over met je vriend. Als jullie elk in stilte blijven rondlopen met frustraties en onzekerheden, wordt de afstand tussen jullie steeds groter. Dat is alles behalve bevorderlijk voor ‘de goesting’ én jullie relatie. Terwijl een goed gesprek voor verbondenheid zorgt en dat leid al eens tot seks… Aanvaarden lukt makkelijker als je beseft dat er een reden is voor je ‘probleem’. In jouw geval kan de oorzaak zowel fysiek als psychisch zijn. Laat je nakijken bij de dokter: misschien heb je een verstoorde hormoonhuishouding. Is dat niet zo, dan zit er je mogelijks iets dwars. In geval van onbewuste gevoelens, brengt een leeg blad papier al eens soelaas. Je schrijft op wat er in je omgaat en voor je het weet komen er onverwachte dingen naar boven. Tot slot: waarom las je niet af en toe een babyloze uitstap voor jullie tweeën in? Koppeltijd. Want je mag elkaar, tussen al die Zwitsalflesjes, niet uit het oog verliezen.
Beste Fleur,
Ik heb jouw carrière gevolgd en zou je graag om job advies vragen. Ik ben jong en ambitieus. Mijn creatieve studies heb ik afgerond en ik ben op zoek naar werk. Alleen verloopt dat niet zoals ik gehoopt had. Talent is niet genoeg, blijkbaar willen ze ook ervaring. Wat raad je me aan?
Jerre De Preater
Beste Jerre,
Ik pleit voor talent, doorzettingsvermogen en… empathie. Blijf volhouden: ook al krijg je geen reactie, het zorgt ervoor dat je niet vergeten wordt. Vraag in geval van afwijzing naar feedback en haal daaruit wat je kunt gebruiken. Wees niet te bang en probeer mensen niet te idealiseren. Het is niet omdat ze al langer meedraaien, dat ze altijd gelijk hebben. Blijf trouw aan jezelf: authenticiteit spreekt aan. Ben je er uit wat je zelf wil, verplaats je dan ook in een ander. Bedenk niet alleen wat een bedrijf jou kan bieden, zoek ook uit wat jij voor hen kunt betekenen. Verdiep je in de behoeftes van dit moment. Denk vooruit en wees origineel. Als jij bovenop je talent ook inzicht kunt bieden, ben je een waardevolle aanwinst. Maar probeer tijdens je zoektocht vooral nog even te genieten van je vrije tijd in plaats van je er aan te storen. “Als je geen tijd meer hebt voor jezelf en nooit meer uit vissen kunt gaan, dan heb je succes”, klaagde Johnny Cash, toen hij het zelfs te druk kreeg voor neuspeuteren.
Ik heb jouw carrière gevolgd en zou je graag om job advies vragen. Ik ben jong en ambitieus. Mijn creatieve studies heb ik afgerond en ik ben op zoek naar werk. Alleen verloopt dat niet zoals ik gehoopt had. Talent is niet genoeg, blijkbaar willen ze ook ervaring. Wat raad je me aan?
Jerre De Preater
Beste Jerre,
Ik pleit voor talent, doorzettingsvermogen en… empathie. Blijf volhouden: ook al krijg je geen reactie, het zorgt ervoor dat je niet vergeten wordt. Vraag in geval van afwijzing naar feedback en haal daaruit wat je kunt gebruiken. Wees niet te bang en probeer mensen niet te idealiseren. Het is niet omdat ze al langer meedraaien, dat ze altijd gelijk hebben. Blijf trouw aan jezelf: authenticiteit spreekt aan. Ben je er uit wat je zelf wil, verplaats je dan ook in een ander. Bedenk niet alleen wat een bedrijf jou kan bieden, zoek ook uit wat jij voor hen kunt betekenen. Verdiep je in de behoeftes van dit moment. Denk vooruit en wees origineel. Als jij bovenop je talent ook inzicht kunt bieden, ben je een waardevolle aanwinst. Maar probeer tijdens je zoektocht vooral nog even te genieten van je vrije tijd in plaats van je er aan te storen. “Als je geen tijd meer hebt voor jezelf en nooit meer uit vissen kunt gaan, dan heb je succes”, klaagde Johnny Cash, toen hij het zelfs te druk kreeg voor neuspeuteren.
eerder verschenen in Het Nieuwsblad
.png)
