Ook een vraag? Mail naar fleur.van.groningen@nieuwsblad.be
Hallo Fleur,
Ik ben een latino van 32, 1m65 en mollig gebouwd. Ik draag polo’s van Ralph Lauren en Tommy Hillfiger. Ik volg avondonderwijs want ik wil gaan lesgeven. Ik lach veel en ben sociaal. Maar alle meisjes die ik benader zijn ongeïnteresseerd. Moest ik een meisje zijn, ik zou echt graag mezelf worden uitgevraagd. Waarom ben ik nog steeds single ben?
Ik kan me niet voorstellen dat kledingmerken enige invloed uitoefenen op liefdeslevens. Maar misschien vergis ik me en probeer je best eens iets van Armani? Nee, ik vermoed dat jij de liefde te oppervlakkig benadert. Als jij een meisje was... schrijf je. Feit is dat je geen meisje bent – tenzij dát de oorzaak is van je vrijgezellenbestaan. Misschien heb jij een vertekend beeld van wat meisjes zoeken in een man, en moet je je eens écht in hen verdiepen. Want wat maken je kleding of job uit, als het niet klikt tussen jullie karakters? In geval van verbondenheid, zijn uiterlijke eigenschappen slechts details. Maar een voorwaarde voor dieper contact, is jezelf kennen. Kijk voorbij je uiterlijk en onderzoek wie jij werkelijk bent. Je hoeft niet te behagen, wees gewoon jezelf. Hoe beter jij jezelf kent, hoe meer je kan delen met een toekomstige vlam. Bovendien zal je haar dan automatisch de ruimte geven om zichzelf te zijn, en dat is wat iedereen (m/v) nu echt het allerliefste wil. Denk eraan: je moet iemand hebben die bij jou past, niet bij je nieuwste polo.
Dag Fleur,
Als mensen mij een rotopmerking geven, sta ik altijd met mijn mond vol tanden. Achteraf bedenk ik wat ik had moeten zeggen. Op het moment zelf lukt dat nooit. Heb je een tip?
Als mensen iets bots zeggen, heeft dat vaak vooral met henzelf te maken. Hun karakter, ervaringen en gevoelens: jaloezie, onzekerheid... De mens is zijn eigen vijand als hij alleen blijft met zijn angstgedachten. Dat is wat er met jou gebeurt als jij thuis zit te piekeren. Kaats in het vervolg terug: ‘Deze opmerking zegt vooral veel over jou.’ Laat de ander achter in zijn poel van onzekerheden. Anderzijds… als kritiek je raakt, betekent dat meestal dat je diep van binnen gelooft dat de ander gelijk heeft. Anders zou je het te belachelijk voor woorden vinden. Zoek op Youtube eens ‘The Crazy Honey Badger’ op. Een filmpje over de honingdas, die overal ‘t schijt aan heeft. Ik raad alle tere zieltjes aan om zich af te vragen wat de Honey Badger zou doen. En dat is voor anderen nog steeds het ergste: dat ze blijkbaar te onbeduidend zijn om vat op jou te hebben.
Als mensen mij een rotopmerking geven, sta ik altijd met mijn mond vol tanden. Achteraf bedenk ik wat ik had moeten zeggen. Op het moment zelf lukt dat nooit. Heb je een tip?
Als mensen iets bots zeggen, heeft dat vaak vooral met henzelf te maken. Hun karakter, ervaringen en gevoelens: jaloezie, onzekerheid... De mens is zijn eigen vijand als hij alleen blijft met zijn angstgedachten. Dat is wat er met jou gebeurt als jij thuis zit te piekeren. Kaats in het vervolg terug: ‘Deze opmerking zegt vooral veel over jou.’ Laat de ander achter in zijn poel van onzekerheden. Anderzijds… als kritiek je raakt, betekent dat meestal dat je diep van binnen gelooft dat de ander gelijk heeft. Anders zou je het te belachelijk voor woorden vinden. Zoek op Youtube eens ‘The Crazy Honey Badger’ op. Een filmpje over de honingdas, die overal ‘t schijt aan heeft. Ik raad alle tere zieltjes aan om zich af te vragen wat de Honey Badger zou doen. En dat is voor anderen nog steeds het ergste: dat ze blijkbaar te onbeduidend zijn om vat op jou te hebben.
Dag Fleur,
Tijdens de zomervakantie moet ik blokken voor de 2de zit, maar ik heb een groot probleem. Ik ben stapelverliefd! Onze prille relatie is uitgegroeid tot een onbeschrijfelijke liefde. Dit heeft wel als nadeel dat ik elke dag met hem in mijn hoofd zit. Wat moet ik doen?
Het gaat hier om keuzes: wil je een diploma of wil je er geen? Het klinkt alsof jij je keuze al hebt gemaakt. Maar als je die examens wil halen, zet je je vriendje op gezette tijden uit het hoofd. Zie dat als een belangrijke investering in de toekomst: niet alleen je diploma zal van pas komen, de verworven zelfdiscipline is zo mogelijk nog kostbaarder. Want in tegenstelling tot je kennis van Venn diagrammen of de demografie van Polen, zal je die discipline de rest van je leven nodig hebben. Een voorbeeldje: ik ben bijna 30 en puberaal verliefd. Het liefst zou ik de hele dag in de armen van mijn lief liggen. Aangezien zijn job dat niet toelaat, is fantaseren over hem, een goede tweede. Maar ik moet brieven zoals de jouwe beantwoorden. En dan heb ik nog het geluk dat er geen krijsende baby op me wacht. Geniet dus van die onbeschrijflijke verliefdheid maar stel ze af en toe eens uit. Daar word je groot en sterk van!
Tijdens de zomervakantie moet ik blokken voor de 2de zit, maar ik heb een groot probleem. Ik ben stapelverliefd! Onze prille relatie is uitgegroeid tot een onbeschrijfelijke liefde. Dit heeft wel als nadeel dat ik elke dag met hem in mijn hoofd zit. Wat moet ik doen?
Het gaat hier om keuzes: wil je een diploma of wil je er geen? Het klinkt alsof jij je keuze al hebt gemaakt. Maar als je die examens wil halen, zet je je vriendje op gezette tijden uit het hoofd. Zie dat als een belangrijke investering in de toekomst: niet alleen je diploma zal van pas komen, de verworven zelfdiscipline is zo mogelijk nog kostbaarder. Want in tegenstelling tot je kennis van Venn diagrammen of de demografie van Polen, zal je die discipline de rest van je leven nodig hebben. Een voorbeeldje: ik ben bijna 30 en puberaal verliefd. Het liefst zou ik de hele dag in de armen van mijn lief liggen. Aangezien zijn job dat niet toelaat, is fantaseren over hem, een goede tweede. Maar ik moet brieven zoals de jouwe beantwoorden. En dan heb ik nog het geluk dat er geen krijsende baby op me wacht. Geniet dus van die onbeschrijflijke verliefdheid maar stel ze af en toe eens uit. Daar word je groot en sterk van!
Liefste Fleur,
Mijn buur dropt voortdurend haar kids bij mij. Mijn vriendinnen weten me altijd te vinden als er iets is. En als mijn moeder me belt, duurt dat verschrikkelijk lang. Ik durf er niks van te zeggen maar mijn eigen leven komt erdoor in het gedrang. Het is zo moeilijk om mensen teleur te stellen en nee te zegen. Maar op den duur word ik humeurig. Wat doe ik hieraan?
Laat me raden. Door de verantwoordelijkheid voor anderen te nemen en veel te geven, voel jij je nuttig? Veel mensen kopen bestaansrecht met ‘altruïstisch’ gedrag, omdat ze vrezen anders afgekeurd te worden. Terwijl het tegendeel waar is: hoe vaker je nee zegt, hoe meer respect je oogst. Bovendien bewijs je je medemens er een dienst mee. Ooit vergeleek één of andere Indische goeroe, de menselijke samenleving met een zak vol grillig gevormde steentjes. Doordat we botsen, polijsten we mekaar glad. Als je ervan uitgaat dat het leven een leerschool is –haast iedereen evolueert tijdens zijn leven- dan kan je misschien ook geloven dat wij elkaar met onszelf confronteren en helpen groeien. Het is dus niet verkeerd om anderen eens op zichzelf terug te werpen. Dat geeft hen de kans om zelfkennis op te doen en sterker te worden. De gulden middenweg tussen geven en afwijzen, voel je aan. Om te kunnen geven, moet je een voorraadje hebben. Is je batterij plat, denk dan eerst aan jezelf. Anders ga je er onderdoor. Vergeet niet dat we allemaal gelijk zijn - er schuilt echt geen logica in de overtuiging dat jij je moet opofferen zodat anderen gewoon hun zin kunnen doen.
Die humeurigheid is frustratie die ontstaat telkens jij je eigen noden negeert. Zie het als een alarmbel. Trouwens: Moeder Theresa genoot intens van haar werk. Anders had ze wel gewoon iets anders gedaan.
Mijn buur dropt voortdurend haar kids bij mij. Mijn vriendinnen weten me altijd te vinden als er iets is. En als mijn moeder me belt, duurt dat verschrikkelijk lang. Ik durf er niks van te zeggen maar mijn eigen leven komt erdoor in het gedrang. Het is zo moeilijk om mensen teleur te stellen en nee te zegen. Maar op den duur word ik humeurig. Wat doe ik hieraan?
Laat me raden. Door de verantwoordelijkheid voor anderen te nemen en veel te geven, voel jij je nuttig? Veel mensen kopen bestaansrecht met ‘altruïstisch’ gedrag, omdat ze vrezen anders afgekeurd te worden. Terwijl het tegendeel waar is: hoe vaker je nee zegt, hoe meer respect je oogst. Bovendien bewijs je je medemens er een dienst mee. Ooit vergeleek één of andere Indische goeroe, de menselijke samenleving met een zak vol grillig gevormde steentjes. Doordat we botsen, polijsten we mekaar glad. Als je ervan uitgaat dat het leven een leerschool is –haast iedereen evolueert tijdens zijn leven- dan kan je misschien ook geloven dat wij elkaar met onszelf confronteren en helpen groeien. Het is dus niet verkeerd om anderen eens op zichzelf terug te werpen. Dat geeft hen de kans om zelfkennis op te doen en sterker te worden. De gulden middenweg tussen geven en afwijzen, voel je aan. Om te kunnen geven, moet je een voorraadje hebben. Is je batterij plat, denk dan eerst aan jezelf. Anders ga je er onderdoor. Vergeet niet dat we allemaal gelijk zijn - er schuilt echt geen logica in de overtuiging dat jij je moet opofferen zodat anderen gewoon hun zin kunnen doen.
Die humeurigheid is frustratie die ontstaat telkens jij je eigen noden negeert. Zie het als een alarmbel. Trouwens: Moeder Theresa genoot intens van haar werk. Anders had ze wel gewoon iets anders gedaan.
