18 juli 2012

AGONY AUNT 07/07/12


Schrijfster en cartooniste Fleur van Groningen, geeft wekelijks advies met een knipoog.
Ook een vraag? Mail naar
fleur.van.groningen@nieuwsblad.be

Mijn vriendin stuurt mij honderd sms'en per dag en verwacht dat ik op elk berichtje onmiddellijk reageer. Ik heb daar geen zin in, laat staan dat ik er tijd voor heb op het werk of op café. Zij vindt het natuurlijk heel onbeleefd en grof als ik niet reageer. We geraken er niet uit. Wat raad jij aan?
(man)
Zij vindt het onbeleefd? Ik vind het minstens zo onbeleefd van haar. Een beetje empathie zou haar niet misstaan. Dat jouw vriendin vanwege elke scheet een berichtje wil sturen, tot daar aan toe. Maar dat jij direct moet reageren, is pure dictatuur.  Misschien werd je meisje nogal verwend door haar pappie en verwacht ze van jou hetzelfde. Wil je met haar verder,  heb je de keuze: ofwel teken je voor een leven als marionet, ofwel draai je de rollen NU om. Helpt een verduidelijkend gesprek niet (geloof me, vrouwen kicken op mannen die al eens met hun vuist op tafel slaan), dan stel ik voor dat je haar eens lastigvalt tijdens haar ‘belangrijke bezigheden’. Laat vanaf nu voortdurend boeren en winden in haar gezelschap, vooral in het bijzijn van vriendinnen en familie. Begin een eindeloze monoloog over het werk of de wereldproblematiek, op de eerste dag van haar menstruatie. Val dronken binnen met wat vrienden als ze haar Brazilian wax krijgt bij de schoonheidsspecialiste: “Liefje, ik vind mijn sleutel niet”. Zint het haar niet? Stel dan een ruil voor: jij brengt begrip op voor haar wensen, als zij de jouwe respecteert. Gooi er gerust een indrukwekkend citaat bovenop: “Zelfdiscipline is dat wat, naast deugd, daadwerkelijk en hoofdzakelijk een mens boven een andere opheft”, aldus de Engelse politicus en schrijver Joseph Addison (1672-1719). En die kreeg maar om de 3 weken een klaagbrief van zijn vrouw.

Mijn dochter heeft een "slechte" vriendin, vind ik. Ze wil nu dezelfde ordinaire kleren, hangt rond op verkeerde plaatsen, houdt zich niet aan onze afspraken. Hoe meer ik ervan zeg, hoe erger het wordt. Zit er echt niks anders op dan lijdzaam toezien?
(vrouw)
Tuurlijk wel. Rebellie wordt veroorzaakt door de behoefte aan een eigen identiteit. Pubers zetten zich eerst blind af tegen ‘wat hoort’, voordat ze werkelijk hun eigen visie beginnen te vormen. Om er op een dag achter te komen dat ze meer op hun ouders lijken dan ze dachten – maar dat duurt nog even. Tegelijk zijn ze erg onzeker. Doe ik het wel goed? Is er plaats op de wereld voor iemand als ik? Die innerlijke dualiteit maakt niet alleen henzelf maar ook hun omgeving het leven zuur. Met kritiek maak je je dochter nog onzekerder. Jouw woorden komen wel degelijk aan, omdat ze resoneren met haar innerlijke zelftwijfel. Laat haar merken dat je haar vertrouwt, zodat ze zichzelf durft te vertrouwen. Dat geeft haar de ruimte om zichzelf te vinden, waardoor opstandig gedrag slechts tijdverspilling wordt. Had iemand dat maar ooit tegen de moeder van Lady Gaga gezegd.

Als mijn man de boodschappen doet, brengt hij altijd verkeerde spullen mee. Volgens mij expres, zodat ik altijd naar de winkel zou gaan. Hoe verander ik dat?
(vrouw)
Laatst hoorde ik Goedele Liekens nog tegen iemand zeggen: ‘Mens, wees blij dàt hij het doet! Slechts 60% van de mannen geeft orale seks”. De context bespaar ik je. Maar na het lezen  van jouw vraag, moet ik zowaar in de voetsporen van La Liekens treden. Mens, wees blij dàt hij het doet! Slechts 19% van de mannen doet boodschappen voor zijn vrouw. En allemaal brengen ze de verkeerde spullen mee, tenzij ze verdoken gay zijn. Niks mis met homo’s, al zeker niet als het op shoppen aankomt. Maar als je graag op regelmatige basis van bil gaat, is een hetero echtgenoot net iets praktischer. En van een echte vent kan je nu eenmaal niet verwachten dat hij het verschil kent tussen buffel- en gewone mozzarella, of begrijpt waarom inlegkruisjes met Aloë vera de voorkeur genieten. Wat wel werkt bij mannen, is klare taal. Daar doen ze namelijk zelf ook aan. Maak een boodschappenlijstje waarop niet alleen de producten staan, maar ook in welke rayon ze te vinden zijn en hoe de verpakking eruit ziet. Doe alsof dat de normaalste zaak van de wereld is en begin vooral niet te drammen – hij doet al de boodschappen, je mag hem niet nog meer castreren. Beloon hem nadien met iets waar 40% van de mannen niet aan doet. Dat verandert het saaie winkelen in een spannende speurtocht met hoofdprijs, net zoals vroeger in de jeugdbeweging. Voor je het weet beleeft manlief zijn tweede jeugd in de plaatselijke Delhaize, en doet hij niets liever dan voor jou de juiste dieetchocolade scoren.
Ik heb een vibrator ontdekt in de ondergoedlade van mijn echtgenote. Wat moet ik daar nu van denken? 
(man)
Aan een vibrator zit geen warm lijf, geen hartenklop. Het maakt geen opwindende geluiden, verrast nooit en zal nimmer aangenaam verpletteren. Op je werk loopt vast wel ergens een collega rond die zijn werk goed doet maar duidelijk nooit zal promoveren, omdat hij gewoon niet méér in zijn mars heeft. Zo is het ook met de vibrator. Het zijn de interimpiemels van deze wereld, niet meer en niet minder. Maak je dus geen zorgen en wees blij dat ze niks met de ruitenwasser heeft. 

PS Maar het ding kan wel vibreren, heeft onafhankelijk van elkaar bewegende delen en klaagt niet over het gat haar hand. Je kunt hem dus maar beter te vriend houden.

(eerder verschenen in Het Nieuwsblad)