Het is geen schande als je iets niet kunt of wil

Ik houd absoluut niet van taboes, om de voor de hand liggende reden dat die zelfacceptatie in de weg staan, en dat is dan weer de sleutel tot innerlijke vrijheid. Om die reden wil ik hier nu iets schrijven voor wie daar op dit moment wat aan heeft (mezelf incluis).

Het is geen schande om toe te geven dat iets voor jou niet werkt. Dat je iets niet kunt. Dat je ergens niet in past. Dat je iets niet wil.

Je kunt namelijk geen heel leven op je tenen lopen, jezelf aanvurend met valse hoop: “Als ik maar genoeg… dan zal het wel lukken.” Want op een dag stort je in. Of de constructie, die je mee hielp opbouwen vanuit loyaliteit, schuld- of plichtsgevoelens, stort in.

Soms gaat het om een overlevingsmechanisme. Iets wat je (on)bewust bent gaan doen om te overleven. Maar heb je dat mechanisme nog steeds nodig? Wil je het onnadenkend blijven voortzetten?

Neem in plaats daarvan jezelf in vertrouwen. Geef toe dat je het eigenlijk niet wil. Dat je het niet kunt. Dat betekent niet dat je faalt, maar dat je een weg ging die eigenlijk niet (meer) de jouwe is. Dat je heel erg je best deed en dit zich op den duur manifesteerde als een geloofwaardige, maar ongefundeerde schijn. Volledig eerlijk zijn hierover tegen jezelf, is pijnlijk én opluchtend. Je kunt eruit stappen. Ontdekken wat er dan komt. De pijn zal afnemen. - Fleur van Groningen