Over hoe traumatische ervaringen jouw groei en ontwikkeling kunnen vertragen of stilzetten . En hoe dat ook met mij is gebeurd. Vandaag zag ik op het Instagram account van Metzonderouders_ een post over ‘achterlopen’ op leeftijdsgenoten. In het onderschrift ging het over hoe traumatische ervaringen jouw groei en ontwikkeling kunnen vertragen of doen stagneren. Omdat je vooral bezig was met overleven, in plaats van je identiteit te ontwikkelen of te leren hoe je met vriendschappen kon omgaan. Vaak hadden je ouders – door hun eigen traumatische ervaringen – ook niet de mogelijkheid om je te steunen en te begeleiden. De vrouw achter dit account schreef erbij dat zij dit met haar psycholoog had besproken, en het inzicht over stagnatie door trauma haar meer zelfcompassie had opgeleverd. Vervolgens vroeg ze naar de ervaringen van lotgenoten. Daar heb ik eerlijk op gereageerd, want ik ben ook zo’n achterloper. Zo werd ik vroeger, als kind, ook door mijn omg...
Een hoog IQ als struikelblok Hoewel een hoog IQ hebben heel leuk en handig lijkt, is het geen vrijkaart voor een gemakkelijk leventje. Het gaat gepaard met tal van problemen en taboes. Of hoe een mooi geschenk van je genen ook een hobbel in de weg kan zijn. Tekst Fleur van Groningen / zomer 2022 / Psychologies Magazine Hoogbegaafden? Allemaal Einsteins en Adhemars die een succesparcours afleggen. Want als je slim bent, gaat het leven vanzelf, toch? Niets blijkt minder waar. Zo’n twee procent van de bevolking heeft een IQ hoger dan 130. Binnen die twee procent bestaat een groepje hoogbegaafden waarvan het percentage nog onbekend is. Deze mensen combineren een hoge intelligentie met een reeks typerende persoonlijkheidskenmerken. Klinisch psycholoog Alice Braham, voormalig onderzoeker aan de VUB, oprichter van het Kennis-en begeleidingscentrum hoogbegaafdheid, hoogsensitiviteit en hechting, herkent hoogbegaafden allereerst aan hun helikopterview. ‘Ze observeren zichzelf voortdurend. ...
Hoe leer je jezelf opnieuw vertrouwen na trauma? Fleur van Groningen bundelt inzichten in ‘Veilig bij jezelf’ Fleur van Groningen schreef met Veilig bij jezelf een persoonlijk boek over hoe zij dichter bij zichzelf kwam door haar trauma’s te helen. We spraken haar over emotionele veiligheid, zelfregulatie en de kracht van verbinding. ‘Ik zocht onbewust naar mensen die me konden redden. Intussen vertrouw ik erop dat ik mezelf die veiligheid kan geven.’ Tekst: Lotte Philipsen Foto’s: Carmen De Vos Na bestsellers als Leven zonder filter en Voelen zonder filter duikt auteur en journalist Fleur van Groningen opnieuw in een onderwerp dat haar al jaren bezighoudt: jezelf veilig voelen na trauma. In Veilig bij jezelf onderzoekt ze hoe onverwerkte ervaringen uit onze kindertijd – zoals een emotioneel onveilige thuissituatie of een gebrek aan erkenning – zich kunnen vertalen in patronen die ons als volwassene blijven achtervolgen. In het boek ...